قرن هجدهم آغاز فلسفۀ روشنگری بود. این فلسفه با روشی نقادانه و رویکردی خاص به انسان و عقل او می‌نگریست و علم و دانش تجربی در آن، جایگاه ویژه‌ای داشت. محور فکری این دوره، فلسفۀ نقادی کانت بود؛ یعنی فلسفه‌ای که کوشید در توان و محدودیت‌های عقل بشر بازنگری کند تا در پرتوِ این سنجش، بنیان و اعتباری برای دانش‌های گوناگون فراهم سازد. کانت و فلسفۀ او جنبشی عظیم در تفکر غرب پدید آورد که می‌توان آن را در عنوان «مدرنیته» خلاصه کرد. این کتاب که از مجموعۀ تاریخ فلسفۀ غرب امیل بریه است، به بررسی قرن هجدهم و تحولات فکری و فلسفی آن می‌پردازد. نویسنده در این کتاب، فلسفۀ نقادی کانت را معرفی و شاخه‌ها و مسائل آن را تحلیل می‌کند. همچنین، زمینه‌های پیدایش اندیشۀ کانت و دغدغه‌های فکری آن زمان را به‌خوبی شرح می‌دهد. از آنجا که نویسندۀ این کتاب از متخصصان و استادان بزرگ فلسفه در فرانسه است، به‌خوبی توانسته از عهدۀ واکاوی و تبیین تحولات فلسفه در قرن هجدهم برآید. از مزایای دیگر این کتاب، ترجمۀ روان اسماعیل سعادت است که زمینۀ ارتباط راحت و استوار خواننده با محتوای اثر را فراهم آورده است.