از ابتدای تاریخ فلسفه، به‌ویژه پس از دوران مدرن، معرفت‌شناسی به‌عنوان یکی از شاخه‌های اصلی فلسفه شناخته شده است. ساده‌ترین تعریف برای معرفت‌شناسی این است که این شاخه از فلسفه، نحوۀ حصول ادراک و آگاهی برای انسان را بررسی می‌کند. فیلسوفان اسلامی از جمله ملاصدرا نیز نظرهای خود در این زمینه را در آثار گوناگون، البته به‌صورت پراکنده مطرح کرده‌اند. به همین علت، برای آشنایی بهتر با نظریۀ ملاصدرا در زمینۀ معرفت‌شناسی، باید به کتابهایی که مباحث معرفت‌شناسی صدرایی را به‌صورت عمیق تقریر کرده‌اند، مراجعه کرد. نویسندۀ کتاب درآمدی به نظام حکمت صدرایی، در جلد دوم، بُعدِ معرفت‌شناسی فلسفۀ ملاصدرا را از طریق مفاهیم علم حضوری و علم حصولی و وجود ذهنی توضیح داده و علاوه بر معرفت‌شناسی، خداشناسی و الهیات بالمعنی‌الاخص را نیز در این جلد آورده است. او در قسمت خداشناسی، در کنار بیان اثبات ذات خداوند، به مباحثی دربارۀ بساطت و علم خداوند نیز پرداخته است. از مزیت‌های کارهای پژوهشی عبدالرسول عبودیت، تقریر مباحث ملاصدرا با نظم منطقی و طرح منسجم و همچنین، اشاره به سنت فلسفی پیش از ملاصدرا در موضوعات بحث‌شده است. این ویژگی‌ها در هر سه جلد این کتاب وجود دارد و خواننده را تا حد زیادی از مراجعه به آثار اصلی و پیشینۀ بحث در کتابهای دیگر بی‌نیاز می‌سازد.