حکمت مشاء یکی از مشرب‌های مهم و اساسیِ فلسفۀ اسلامی است. میتوان گفت دروازه ورود به آن در سنت اسلامی، فلسفۀ فارابی و ابنسینا است. نویسنده محترم کتاب نیز به این نکته توجه داشته است. این کتاب از پنج بخش تشکیل شده است: کلیات، هستی‌شناسی و امور عامه، الهیات بالمعنی الاخص (خداشناسی)، انسان‌شناسی (علم‌النفس) و حکمت عملی. نویسنده در بخش نخست، یعنی کلیات، به دنبال این است که فلسفۀ مشاء و فیلسوفان مشائی و آثار مشائی را معرفی کند. بحث تقسیمات علوم و مباحث معرفت‌شناسی مشائی نیز قسمت‌هایی از بخش اول کتاب است. البته باید گفت حجم بسیاری از مطالب کتاب دربارۀ فلسفۀ ابن‌سیناست. بخش دوم به مباحث مرتبط با وجود، ماهیت، جوهر و عرض، علت و معلول، وجود و امکان و دیگر مباحث متافیزیک می‌پردازد. محور این بخش، نظریات ابن‌سیناست؛ البته نقدهایی از ابن‌رشد هم در آن آمده است. بخش سوم دربارۀ اثبات وجود خداوند و نیز صفات و افعال او، یعنی نظریۀ فیض و معضلۀ شرّ بحث می‌کند. نویسنده در بخش چهارم، افزون بر آوردن مباحث مربوط به تعریف نفس و قوای آن، سعادت نفس را نیز در همین بخش مطرح می‌کند. فلسفۀ اخلاق و فلسفۀ سیاسی از منظر فلسفۀ مشائی، دو فصل از بخش پنجم را شکل می‌دهند. در این بخش، فارابی در کانون توجه است. این کتاب برای آشنایی با فلسفۀ مشاء اسلامی و ورود به مباحث فلسفی مطرح‌شده از سوی ابنسینا و فارابی مناسب است، به‌ویژه برای دانشجویان و پژوهشگران که در مراحل نخستِ فراگیری فلسفۀ اسلامی‌اند.