ابن‌سینا از فیلسوفان و منطق‌دانان بزرگ دورۀ اسلامی به‌حساب می‌آید. آخرین و پُربارترین کتاب او اشارات و تنبیهات است. او این کتاب را با بحث‌های منطقی آغاز می‌کند و ده قسمت را با نام نهج به منطق اختصاص می‌دهد. ابن‌سینا در این کتاب، با رویکردی ویژه به مباحث منطقی می‌پردازد و نکات و مسائل خاصی در آن بیان می‌کند. به همین سبب، منطق اشارات و تنبیهات یکی از کتابهای بسیار مهم در حوزۀ منطق به شمار می‌آید و توجه‌ها را به روش و مباحث خود جلب کرده است. ابن‌سینا در نهج‌های سوم تا ششم اشارات و تنبیهات به تحلیل منطقی گزاره می‌پردازد و مهدی عظیمی در کتاب تحلیل منطقی گزاره همین نهج‌ها را شرح می‌دهد. ابن‌سینا در این تحلیل، گزاره‌ها را از حیث صورت و مادّه به دو دسته تقسیم و آن‌ها را تحلیل می‌کند. مقصود از تحلیل صوری گزاره این است که ضوابط منطقی به‌خوبی در گزاره‌ها تبیین شود و به‌درستی قواعد ساخت در آن‌ها سامان یابد تا در نهایت، روابط منطقی حاکم بر آن‌ها کشف شود؛ اما مقصود از تحلیل مادّی گزاره، تحلیل معرفت‌شناختی گزاره‌هاست که بر پایۀ سه مؤلفۀ مهم معرفت‌شناسی، یعنی باور و صدق و توجیه استوار است.