هدف نهایی از مدرسه‌رفتن چیست؟ آیا تابه‌حال به این مطلب فکر کرده‌اید که چرا فرزندانمان را به مدرسه می‌فرستیم؟ آیا صرفاً به این دلیل چنین می‌کنیم که مدرک بگیرند و در نهایت، شغل و درآمد خوبی به دست آورند؟ آیا قرار است در مدارس صرفاً پیامد رفتارهای ناصحیح را به دانش‌آموزان یادآور شویم؟ آیا قصد داریم در مدرسه، دانش‌آموزانی رقابت‌جو پرورش دهیم که رقابتشان بر مبنای برتری‌طلبی افراطی است یا می‌خواهیم افرادی تربیت کنیم که در موقعیت‌های سخت زندگی و در میان دوراهی‌های پیچیده، توانایی تفکر و استدلال و به‌کارگرفتن منطق را داشته باشند و بتوانند با استفاده از تفکر انتقادی، مشکلات زندگی را پشت سر بگذارند و از کژراهه‌ها به‌سلامت عبور کنند؟! برای دورشدن از آسیب‌های آموزش‌وپرورش و نزدیک‌شدن به اهداف واقعی تعلیم‌وتربیت و ایجاد فضیلت در دانش‌آموزان، شیوه‌ای با عنوان «تربیت سالم در مدارس» طراحی شده است. مؤلفان این کتاب این روش را با استفاده از مبانی نظری آلفرد آدلر و رادولف درایکرز تدوین کرده‌اند. نویسندگان در تربیت سالم در مدرسه رویکردی کاملاً انسانی به کودکان دارند. آن‌ها تمام راهکارهایی را که در کتاب نشان می‌دهند، با توجه به نیازهای مربیان مدارس تدوین کرده‌اند. بیشتر این راهکارها هم به روش‌های صحیح کودک‌پروری مربوط می‌شود. در این شیوه، پرورش بر آموزش مقدم است. این روش تربیتی پرورش‌دهندۀ هوش هیجانی و مهارتهای مهم زندگی و ادراک‌های ضروری برای موفقیت است.