ماجرای سفرنامه در این کتاب متفاوت است. باز هم قرار است به سراغ سفرنامه‌ای جذاب برویم، اما برخلاف معمول کتابهای سفرنامه که ما انتظارش را می‌‌کشیم، این بار از کشوری خواهیم خواند که هر چند بسیار برای ما آشنا است، اما قرار است توسط فردی غریبه برایمان روایت شود! «هرویه رویچیچ» موزیسین، کوهنورد، موتورسوار و جهانگرد اهل کرواسی است. او به ایران سفر کرده و در طی دو ماه از غرب به شرق و از شمال تا جنوب ایران را با موتور در می‌نوردد. او در مسیرش دماوند را فتح می‌کند. خود را مجذوب شهرهای کویری می‌یابد و در شهرهای مختلف مهمان مردمانی با گویش‌ها و فرهنگ‌های مختلف می‌شود. مردمانی که در عین تمام تفاوت‌هایی که دارند، میزبانانی مهربان و مهمان‌نواز هستند. «هرویه رویچیچ» در بخشی از سفرنامۀ خود چنین می‌گوید: «آنچه شما را در ایران هیجان‌زده می‌کند، بیشتر از مکان‌ها، مردم هستند. ایرانی‌ها مهمان‌نواز، نجیب، مهربان و فرهیخته‌ترین افرادی هستند که در سفرهایم به دنیا ملاقات کرده‌ام...؛ خیلی‌ها قبل سفر از من می‌پرسیدند که چرا با جان خودم بازی می‌کنم، اما من نمی‌دانستم چگونه آنها را متقاعد کنم که تا آنجا که به خود مردم مربوط می‌شود، ایران امن‌ترین کشور در جهان است. هرگز در هیچ کجای اروپا و آمریکا که من هم سفر کردم، چنین احساس آرامش و استقبالی ندیده‌ام». پس اگر تابه‌حال ایران را از دریچۀ چشمان دیگر مردمان جهان ندیده‌ایم، همراهی با موتور «رویچیچ» می‌تواند سفری متفاوت و جذاب را برایمان رقم بزند. همچنین این نکته هم بد نیست بدانیم که کتاب «سرزمین مردمان نجیب» چندین ماه در صدر پرفروش‌‌ترین کتابهای کشور کرواسی بود.