اگر دنبال یک کتاب کوتاه و جامع از مهم‌ترین اتفاقات و سرفصل‌های زندگی امیرالمؤمنین علیه‌السلام هستیم با کتاب «آن چهارده روز» انتخاب خوب و مطمئنی را انجام داده‌اید. این کتاب روایت زندگی حضرت امیر علیه‌السلام از ابتدای بعثت تا زمان شهادتشان است؛ اما وجه تمایز و ویژگی مهم این کتاب این است که حرف‌هایی که در اینجا می‌خوانیم خود امیرالمؤمنین در اواخر عمر شریفشان و در جمع اصحاب در مسجد کوفه و در پاسخ به سؤال بزرگان یهودی بیان کرده است. به‌عبارت‌دیگر، این کتاب یک «زندگی‌نامۀ خودنوشت و خودگفته» است که اتفاقات روایت‌شدۀ آن با انتخاب خود امیرالمؤمنین علیه‌السلام انجام گرفته است. امیرالمؤمنین علیه‌السلام در این کتاب، چهارده نقطۀ عطف و اتفاق خاص زندگانی خوشان را بیان کرده‌اند و به خاطر همین اسم کتاب هم «آن چهارده روز» نامیده شده است. اصل ماجرای نوشتن این کتاب به داستان بازگشت سپاه حضرت امیر علیه‌السلام از جنگ نهروان به شهر کوفه برمی‌گردد. دانشمندی یهودی وارد مسجد کوفه می‌شود و سؤال مهمی از ایشان می‌کند. او به استناد کتاب مقدس خودشان می‌گوید که خداوند همواره به پیامبران امر می‌فرمود که از نزدیکان خود جانشینی انتخاب کنند و خداوند آن جانشین را هم در زمان حیات پیامبر و هم پس از رحلت پیامبر مورد آزمایش قرار می‌دهد. امیرالمؤمنین علیه‌السلام برای اثبات حقانیت دین مبین اسلام و اثبات وصایت خود، هفت موقعیت در دوران نبوت حضرت رسول و هفت امتحان پس از رحلت ایشان را بیان می‌کنند که خداوند ایشان را با سخت‌ترین کار‌ها آزمایش کرد اما حضرت با موفقیت، تمامی آن‌ها را به پایان رساند.