کتاب تمهید القواعد نوشتۀ علی‌بن‌محمد ترکه اصفهانی یکی از متون جامع و نظام‌مند و استدلالی در زمینۀ عرفان اسلامی و عرفان نظری است که در واقع، شرحی بر کتاب قواعد التوحید محمدبن‌حبیب‌الله ترکه اصفهانی است. تمهید القواعد را آیت‌الله جوادی آملی در دهۀ ۶۰ شمسی، تدریس کرد و سپس، با عنوان تحریر تمهید القواعد در سال ۱۳۷۲ در یک جلد منتشر شد؛ اما پس از آن، کتاب تحریر تمهید القواعد در سه جلد و با عنوان عین نضاخ به چاپ رسید که حاوی افزوده‌های جدیدی از سوی آیت‌الله جوادی آملی برای حفظ تراث عرفان اسلامی بود. ویژگی این کتاب، سنجش عقلانی و برهانی مباحث عرفانی و مقایسۀ آموزه‌های عرفانی و فلسفی است که این مباحث و آموزه‌ها را واسطه‌ای بین عقل و شهود و نیز پیوندی میان عرفان و فلسفه قرار می‌دهد. جلد نخست این کتاب در دو بخش تنظیم شده است. در بخش نخست، شارح، مقدماتی دربارۀ عرفان و تفاوت آن با اخلاق و دیگر علوم می‌آورد. نویسنده در بخش دوم که دربردارندۀ مطالب اصلی کتاب تحریر تمهید القواعد است، پس از بیان خطبه و مقدمه‌ای مفصل، دربارۀ توحید عرفانی و اثبات وحدت شخصی وجود بحث می‌کند. همچنین، مقدمۀ جلد نخست به‌علت پرداختن به موضوع و مبادی و مسائل علم عرفان، وجود در فلسفه و عرفان، معنا و اقسام و مصادیق وحدت و کثرت و نیز احکام وحدت حقیقی و اعتباری اهمیت بسزایی دارد.