امید مهدی‌نژاد (زادۀ ۱۳۵۸) شاعر، روزنامه‌نگار و طنزنویس است. سرودن شعر را از سال‌های پایانی دهۀ ۷۰ و طنزنویسی و فعالیت مطبوعاتی را در سال ۱۳۸۳ در ماهنامه سوره آغاز کرد. از او چندین مجموعه‌شعر و چندین مجموعه‌طنز منتشر شده است. شهرت اصلی مهدی‌نژاد بیشتر به نگارش طنزهای مطبوعاتی است و در ادامۀ سرودن شعر. وی در جشنواره‌های ادبی متعدد و نیز جشنوارۀ سراسری مطبوعات و خبرگزاری‌ها موفق به کسب جوایز بسیاری شده است. مهدی‌نژاد از جمله شاعرانی است که در بسیاری قالب‌های شعری طبع‌آزمایی کرده و آثار مقبولی به مخاطبانش عرضه کرده است. او جهان شاعری‌اش را یافته و می‌داند از کجا شروع کند و مقصدش در شعر کجاست و همین موضوع در بسیاری اشعارش نیز کاملاً به چشم می‌خورد. یکی از قالب‌هایی که در چند سال اخیر، فعالیتش در آن بیشتر بوده، رباعی است و تا‌به‌حال بسیاری از آثارش را نیز در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته و هواداران ویژه‌ای در فضای مجازی نیز هستند که اشعارش را دنبال می‌کنند. پیاده‌ها شامل ۷۲ قطعه رباعی در هفت بخش است که البته این هفت بخش از یکدیگر کاملاً جدا نیستند و به‌گونه‌ای با هم پیوند دارند. شاعر در انتهای کتاب به‌قول خود «توضیح پاره‌ای از واضحات» را ارائه کرده و نقدهای بیژن ارژن، علی داوودی، زهیر توکلی و محمد‌حسین نعمتی را در کاهش لغزش‌های این دفتر شعر مؤثر خوانده است. پیش‌تر این شاعر به‌دلیل کوتاهی ابیات، مجموعۀ اشعارش را به پیاده‌نظام شطرنج تشبیه و علت اصلی نام‌گذاری این دفتر شعر به «پیاده‌ها» را همان قالب رباعی و کوتاهی سروده‌ها ذکر کرده بود.