پنجم شعبان سال ۳۸ هجری‌قمری، کودکی به دنیا می‌آید که نسل امامان از او ادامه می‌یابد. این قولی است که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به همه مسلمانان داده بود. چشم‌های درخشان پدربزرگش، علی‌بن‌ابی‌طالب(ع)، لبخندهای شیرین عمویش امام‌‌حسن‌‌مجتبی(ع) و شور و نشاطی که در چهرۀ پدرش، امام حسین(ع) موج می‌زد، همه‌وهمه نشونۀ این بودند که حضرت سجاد علیه‌السلام به دنیای ما پا گذاشته است. بعدها مردمی که سیمای نورانی حضرت سجاد(ع) را که با دیدنش به یاد خدایش می‌افتادند، می‌دیدند، هر بار با لقبی از او یاد می‌کردند: سیدوسالار عابدان، پیشوای زاهدان، زیور صالحان و... . کتاب بهترین پرهیزگاران چند داستان از این امام بزرگوار برای ما آماده کرده است.