سرگردانی فرزندان در مرز دو فکر و دو نسل قدیم و جدید و بلاتکلیفی پدران و مادران در مقابل افکار نو فرزندانشان، مطلبی است بسیار مهم و قابل‌تأمل که نمی‌توان از آن صرف‌نظر کرد؛ این حالتی است که همواره طرفین را به فکر وا می‌دارد و شایسته است که برای رهایی از آن، چاره‌جویی شود. کتاب «پدر و فرزند» با همین قصد به استقبال مخاطبین آمده تا تجانس فکری و روحی بین پدران و فرزندان را به وجود آورد. پدران، مانند مادران، ستون‌های رشد عاطفی کودک هستند. بچه‌ها می‌خواهند پدرانشان را سربلند کنند و پدری که در ارتباط با کودکش فعال باشد، باعث رشد و قدرت درونی کودک می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که وقتی پدران مهربان و حامی هستند، بر رشد شناختی و اجتماعی کودک تأثیر زیادی می‌گذارد؛ همچنین یک حس کلی رفاه و اعتماد‌به‌نفس را القا می‌کند. پدران نه‌تنها بر شخصیت ما تأثیر می‌گذارند، بلکه بر نحوۀ روابط ما با مردم در حین رشد تأثیر می‌گذارند؛ نحوۀ رفتار پدر با فرزندش بر آنچه او در سایر افراد به دنبال آن است تأثیر می‌گذارد. دوستان، روابط عاشقانه و همسر، همگی بر اساس نحوۀ درک کودک از معنای رابطه او با پدرش انتخاب می‌شوند. الگوهایی که پدر در روابط با فرزندانش تعیین می‌کند، نحوۀ ارتباط فرزندانش با دیگران را دیکته می‌کند.