در این کتاب نویسنده تلاش کرده است تا موضوع افزایش جمعیت و ضرورت آن را از طریق نگاه به مسائل الهیاتی و دینی تبیین کند. در نگاه نویسنده، پستیوبلندیهای موجود در مسیر رشد و آموزش کودک در دل خانواده، یکی از نکات مهم در رشد انسانها در مسیر حقایق دینی، وحیانی و الهیاتی است. در این کتاب، نویسنده به زیبایی هرچهتمامتر نشان داده است که فرزندآوری، یکی از ویژگیهای خاص است که با صفات خداوند همسویی دارد و این نکته در خصوص پرورش فرزند نیز صادق است. این کتاب را باید یکی از کتابهای ارزشمند در برابر رویکرد دنیوی موجود در جهان نسبت به زندگی دارند، دانست که فرزند آوری را صرفاً در برابر رفاه دنیوی تعریف نمیکند.