نویسنده در این کتاب کوشیده است تا با استفاده از منابع اسلامی و جامعه‌شناختی مسئله تک‌فرزندی را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. در این کتاب به زیبایی هرچه‌تمام‌تر نشان داده شده است که این سیاست و نگاه به خانواده نه‌تنها موجب سعادت از نگاه اسلام نمی‌شود، بلکه حتی در حوزه علوم اجتماعی نیز به‌شدت مورد نقد قرار گرفته و جز گروهی کوچک از فمینیست‌های منحرف، تلاش برای اجرای آن ندارند. در این کتاب نشان داده شده است که تک‌فرزندان، انسان‌هایی گوشه‌گیر و زودرنج هستند که توانایی زندگی نرمال در جامعه انسانی ندارند. علاوه بر این، در خانواده‌های تک‌فرزند نیز، علاوه بر خود کودکان تک‌فرزند، اختلال‌های شدیدی در حوزه عاطفی و روحی وجود دارد.