صحبت از زندگی و شخصیت حضرت ابوالفضلالعباس(ع) همیشه برای ما حلاوت و روحی حماسی خاصی ایجاد میکند. کتاب «ماه به روایت آه» با آگاهی از این روحیۀ ایرانی‌‌ها توانسته در اثری درخشان و متفاوت از زبان دوازده نفر راوی، ناگفته‌هایی از قبل و بعد از شهادت علمدار کربلا را برای ما به تصویر بکشد. نکتۀ جالب‌توجه اینکه راویان که قرار است در این کتاب از حضرت عباس(ع) با ما حرف بزنند فقط از دوستان ایشان نیستند بلکه از زبان دشمنان ایشان نیز قرار است برایمان صحبت شود. زبان این کتاب در عین سادگی از نظر ادبی نیز جذابیت دارد و مرحوم «زرویی» با قلم شیوایش لذت خواندن این کتاب را دو چندان کرده است. از ویژگی‌‌های قابل‌توجه در این کتاب این است که نویسنده قصد نداشته در این کتاب به داستان شهادت حضرت ابوالفضل(ع) بپردازد. بلکه تمام تلاش خود را صرف بازگویی و رمزگشایی از موضوعاتی در زندگی حضرت ابوالفضلالعباس(ع) میکند که با وجود جذابیت برای مخاطب تا به‌حال به آن‌ها پرداخته نشده است؛ اموری همچون خانواده مادری، کودکی، ازدواج، فرزندان، برادران، علم و دانش و معرفت و جایگاه آن حضرت در میان اهل‌بیت و مسلمانان آن روزگار. از جذابیت‌های دیگر این کتاب که باید به آن اشاره کرد، تاریخ شمسی مورد استفاده برای تمامی اتفاقات است که مخاطب را با زمان وقوع حوادث در روز و ماه و سال هجری شمسی آن واقعه آشنا میکند.