محمدرضا شفیعی کدکنی از شاعران ممتاز و نامآشنا و یکی از ادیبان برجستۀ عصر حاضر است. بسیاری از شعرهای او، در قالبهای نو و کهن، در حافظۀ مردم ثبت شده و بر سر زبانها افتاده است. همواره، شاعران و منتقدان و عموم مردم از اشعار او استقبال کردهاند. تابهحال، از شفیعی کدکنی دفتر شعرهای فراوانی چاپ شده است. در سالهای اخیر، همۀ آثار او در دو مجموعۀ قطور با نامهای آیینهای برای صداها و هزارۀ دوم آهوی کوهی به چاپ رسیده است. دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی حدود پنجاه سال است که به تدریس ادبیات در دانشگاه تهران مشغول است و بهتازگی، عنوان «استاد ممتاز» این دانشگاه به ایشان اعطا شده است. استاد شفیعی کدکنی، علاوه بر شاعری، در عرصههای تألیف، پژوهش، نقد و تصحیح نیز ممتاز و کمنظیر است. بسیاری از کتابهای شفیعی کدکنی در زمینههای یادشده، از جمله کتابهای ارزشمند موسیقی شعر و صور خیال، در زمرۀ آثار مرجع هستند. بیدلپژوهی در ایران با مقالهای از او آغاز شد و کتاب شاعر آینهها که گزیدهای از غزلیات بیدل بههمراه شرح دشواریهاست، اولین کتاب چاپشده در این عرصه در ایران به شمار میرود. آیینهای برای صداها مجموعه شعری است که دربردارندۀ دفترهای «زمزمهها»، «شبخوانی»، «از زبان برگ»، «در کوچهباغهای نشابور»، «از بودن و سرودن» و «بوی جوی مولیان» است. این دفترها اشعار شفیعی کدکنی در طی سالهای ۱۳۳۷ تا ۱۳۵۵ هستند و در سالهای نزدیک به سال سرایش آنها، بهصورت جداگانه چاپ شده بودند؛ ولی در سال ۷۶ بههمت انتشارات سخن، بهصورت یک مجموعۀ کامل به چاپ رسید و تاکنون بارها تجدید چاپ شده است. بسیاری از نیماییهای زیبای استاد شفیعی کدکنی در این مجموعه آمده است.