شخصیت اوّل این کتاب، شکافندۀ علوم یعنی امام محمد باقر(ع) است؛ رمان «مردی که همه‌چیز می‌دانست» که بر اساس اسناد تاریخی نوشته شده، ماجراهایی واقعی از زندگی پ امام پنجم شیعیان را برایمان روایت می‌کند. دوره‌ای که غاصبان، حکومت اهل‌بیت را دزدیده‌اند و جادوگری نیز رونق گرفته و یکی از شخصیتهای کتاب زنی جادوگر است که به‌واسطۀ ارتباط با یک زن یهودی، قصد سرگرم کردن مردم و دور کردن آنها از حقیقت را دارد. در طول حیات این امام معصوم چند پادشاه ظالم سلسلۀ بنی‌امیه به حکومت رسیدند و با سوء‌استفاده از ناآگاهی مردم، دین رسول خدا را به بازی گرفته بودند. اما سلاح امام باقر(ع) در این دوره، نه مبارزه با تیغ و شمشیر که مبارزه با سلاح علم و هنر بود که داستان راهبرد هنر این مبارزه و ایستادگی را در این رمان به‌خوبی می‌توانیم ببینیم. نویسنده با استفاده از احادیثی که مربوط به دورۀ زمانی زندگی حضرت و وقایع این رمان بوده توانسته آنها را به گفتگوهای شخصیتهای این کتاب تبدیل کند. تدریس امام در آن دوران بیشتر مبتنی بر پرسش و پاسخ بود و با شیوه‌های آموزش امروزی فرق داشته و برای همین از این گفتگوها بیشتر در کلاس‌های درس امام استفاده شده است. پرداختن به زندگی فردی و خانوادگی امام در مواجهه با همسر، فرزندان، بستگان، دوستان، دشمنان و... از ویژگی‌های دیگر این رمان است و مخاطب را به‌خوبی با رفتار و گفتار امام محمدباقر(ع) آشنا می‌کند.