سیدحسن حسینی، شاعر، منتقد، مترجم و ادب‌پژوهی است که نام او با شعر انقلاب عجین شده است. او در کنار شخصیت‌های دیگری همچون قیصر امین‌پور و سلمان هراتی، از پایه‌گذاران اصلی شعر رشید و پُرثمر انقلاب است. حسینی در عمر کوتاه و بابرکت خود آثار ارزشمند و جریان‌ساز بسیاری خلق کرد و در بسیاری از عرصه‌ها پیشگام و راهگشا بود. بی‌گمان، یکی از همین عرصه‌ها را باید شعر سپید مذهبی دانست. او در شعر سپید مذهبی که پیش از این، شاعران بزرگی همچون علی موسوی گرمارودی و طاهره صفارزاده گام‌های بلندی در آن برداشته بودند، با انتشار کتاب ارجمند گنجشک و جبرئیل تحولی آفرید که بسیاری از منتقدان را به تحسین و ستایش واداشت. این کتاب که می‌توان آن را اولین و چه‌بسا ارجمندترین مجموعۀ شعر سپید عاشورایی خواند، در برگیرندۀ تجربه‌های شگفت و جسورانۀ حسینی در قالب شعر سپید و نگاه متفاوت و تازۀ او به مسئلۀ عاشوراست. در اهمیت این اثر همان بس که شاعر شیعی و شوریدۀ آن وصیت کرده بود پس از مرگش نسخه‌ای از آن را همراه با جسم بی‌جانش دفن کنند تا شفیع او در آن دنیا باشد. از قول مقام معظم رهبری نقل کرده‌اند که به هنگام مطالعۀ این کتاب، خود را ناگزیر دیده از جا برخیزد و آن را ایستاده بخواند.