احمد عزیزی از مثنوی‌سرایان پیشرو و خلاق پس از انقلاب اسلامی است. اشراف عزیزی بر شعر کهن فارسی، برخورداری از اندیشۀ دینی زلال و عمیق، ذهن و زبانی صمیمی، تازه، خیال‌انگیز و متمایز، بهره‌مندی از دایرۀ گسترده‌ای از کلمات و اصطلاحات کهن و نو، ترکیب‌سازی‌های رنگارنگ و خوش‌آهنگ و نیز خلق واژه‌ها و تعبیرهای جدید، او را به‌عنوان شاعری صاحب سبک در عرصۀ مثنوی‌سرایی معاصر به مخاطبان معرفی کرده است. تکرارهای پیاپی کلمات و عبارات که از شگردهای پُررنگ و مؤثر مثنوی‌های این دوره است و باعث انسجام بیشتر این‌گونه اشعار و آهنگین‌ترشدن آن‌ها می‌شود، در مثنوی‌های او نیز حضور چشمگیری دارد. طبع روان عزیزی زبانزد خاص و عام بوده و به همین سبب، مثنوی‌های فراوانی از او به یادگار مانده است. درونمایۀ اشعار او اغلب، مذهبی و انقلابی با رویکردی عرفانی و گاه فلسفی است. استفاده از تعبیر «یاس» برای حضرت فاطمه زهرا اولین‌بار در یکی از مثنوی‌های دلنشین او و در مصراع زیبای «حضرت زهرا دلش از یاس بود» صورت گرفت. کفش‌های مکاشفه اولین مجموعۀ شعر احمد عزیزی، دفتری است قطور و متشکل از ۸۶ مثنوی که او همۀ آن‌ها را در وزن «فاعلاتن فاعلاتن فاعلات»، یعنی در همان وزن آشنای مثنوی معنوی مولوی سروده است. چاپ نخست این اثر در سال ۱۳۶۷ و به همت انتشارات بین‌المللی الهدی صورت گرفته و تا به حال، بارها تجدید چاپ شده است.