محمدعلی بهمنی و حسین منزوی، همواره، بهعنوان دو تن از شاعران شاخص غزلسرای معاصر مطرح بودهاند. بهمنی شاعری است که اولین غزل خود را در سال ۱۳۳۰، در نهسالگی، در مطبوعات به چاپ رساند و از همان آغاز جوانی، خود را بهعنوان شاعری توانمند و نوگرا به همۀ دوستداران شعر معاصر معرفی کرد. او از جمله شاعرانی بود که در سالهای پُرالتهاب منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی در شبشعرهای تاریخی گوته که در تهران برگزار میشد، به شعرخوانی میپرداخت. غزل «چرا گریه کنیم» او یکی از اشعار بسیار تأثیرگذاری است که در سوگ امامخمینیw سروده شده است. بسیاری از منتقدان مهمترین ویژگی شعر بهمنی را سادگی و روانی سحرانگیز آن میدانند. تا کنون از او چهارده دفتر شعر به چاپ رسیده است که هریک، بهتنهایی، دربرگیرندۀ نمونههایی از شعرهای زیبا و ماندگار ادب معاصر است. مبین اردستانی و محمدحسین نعمتی دو تن از شاعران جوان و صاحبنظر کشورند که با گزینش و گردآوری غزلهای برجستۀ بهمنی در کتاب غزل زندگی کنیم مجموعهای خواندنی از شعرهای برتر این غزلسرای نامی فراهم آوردهاند. این مجموعه در ۱۵۲ صفحه و در سال ۱۳۹۲ بههمت شهرستان ادب به چاپ رسیده است و شامل ۷۲ غزل است.